تاریخ تحلیلی نقاشی ایران (5): از فرنگي سازي تا ورود مدرنيسم

دپارتمان هنرهای تجسمی آکادمی شمسه

مدرس: دکتر علی اصغر میرزایی مهر

برگزار شده در ترم پاییز 1398

مکتب پیکرنگاری درباری که از دوران زندیه آغاز شد و در نیمۀ اول عهد قاجار و طی سلطنت فتحعلی شاه به اوج خود رسید، نتیجۀ هم آمیزی سه عامل بود؛ خلاقیت فردی هنرمندان، تعامل مطلوب ایشان با گفتمان قدرت، و بومی سازی دستاوردهای فرنگی سازان.

اما در نیمۀ دوم عهد قاجار و مقارن با سلطنت ناصرالدین شاه عواملی چون گسترش روابط با غرب، توجه حاکمیت به فرهنگ اروپایی، ورود دوربین عکاسی، اعزام هنرجو برای فراگیری هنر به مغرب زمین، چاپ و نشر روزنامه، و تشکیل مراکز آموزش نقاشی به شیوه اروپایی دست به دست هم دادند تا نقاشی ایران را به سوی طبیعت پردازی غربی سوق دهند.

از این رو، سنت‌های بومی و نگاه شاعرانه به جهان تصویر جای خود را به برداشت و تولید از نمونه‌های اروپایی داد.

البته پژواک طبیعت‌پردازی مزبور حداقل با نیم سده تأخیر به ایران رسید، همچنان که ورود مدرنیسم نیز با تأخیر همراه بود.

 

4 جلسه / حدود 10 ساعت

 

برای آشنایی با محتوای دوره، جلسه اول را از اینجا به رایگان بشنوید.